Ημερολόγιο Δράσεων Εξωστρέφειας
Επιχειρηματικοί Οδηγοί σε Διεθνείς Αγορές
Ετήσιες Εκθέσεις
Έρευνες Αγοράς - Κλαδικές Μελέτες
Διεθνείς Εμπορικές ΕκθέσειςΕνημερώσεις ανά θέμα
Εγγραφή στο Newsletter
ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ AΡΧΕΙΟΥ
Έκθεση του γαλλικού Ελεγκτικού Συνεδρίου για την κατάσταση και τις προοπτικές των δημοσίων οικονομικών
| Κατηγορίες κειμένου: | |
|---|---|
| Χώρα αναφοράς: |
ΓΑΛΛΙΑ |
| Ημερομηνία: | 15/07/2024 |
| Έκδοση: | Γραφείο Ο.Ε.Υ. Παρισίων |
| Κείμενο: | Από την ανακοίνωση της διάλυσης της Εθνοσυνέλευσης μέχρι χθες, το γαλλικό Ελεγκτικό Συνέδριο είχε οικειοθελώς σιωπήσει,για να μην θεωρηθεί ότι παρεμβαίνει στις πολιτικές εξελίξεις δημοσιεύοντας μόνο σήμερα την «Έκθεσή του για την κατάσταση και τις προοπτικές των δημοσίων οικονομικών». Για τους δικαστές του Ελεγκτικού Συνεδρίου, το έτος 2023 ήταν «πολύ κακό», το οικονομικό έτος 2024 βρίσκεται εν κινδύνω, ενώ το σχέδιο για την αποκατάσταση των δημοσίων οικονομικών έως το 2027 θεωρείται ως μη αξιόπιστο και μη ρεαλιστικό. Παρόλο που αναθεωρήθηκε σε μεγάλο βαθμό προς τα κάτω τον Απρίλιο από την κυβέρνηση, λίγους μόλις μήνες μετά την ψήφιση του προϋπολογισμού. Για να υποστηρίξει αυτό το ανησυχητικό συμπέρασμα, το Ελεγκτικό Συνέδριο βασίστηκε σε μία κεντρική υπόθεση. Τροποποίησε ελαφρώς ορισμένες από τις παραμέτρους που θεωρήθηκαν «αισιόδοξες» στις οποίες βασίζεται η τροχιά ανάκαμψης που σχεδίασε η κυβέρνηση. Βάσει αυτής, αν ο ρυθμός ανάπτυξης δεν είναι 1,35% ετησίως, αλλά μάλλον 1% ετησίως, το έλλειμμα δεν θα πέσει κάτω από το 3% του Α.Ε.Π. το 2027 και το δημόσιο χρέος θα συνεχίσει να διογκώνεται. Το ίδιο εάν ο ρυθμός των δαπανών παραμείνει σταθερός ή εάν οι φόροι δεν αυξηθούν όπως είχε προγραμματιστεί. Οποιαδήποτε απόκλιση από τις προβλέψεις για την ανάπτυξη, τις δαπάνες ή τα έσοδα θα ήταν αρκετή για να εκτροχιάσει την ορθή πορεία, προειδοποιεί η έκθεση. Στη συνέχεια, το έλλειμμα θα αυξανόταν φθάνοντας το 5,9% το 2027, ενώ το χρέος θα έφτανε περίπου το 120% του Α.Ε.Π. (έναντι 110% το 2023). Για να αποφευχθούν τέτοιες αρνητικές εξελίξεις, οι δικαστές ζητούν μεγαλύτερη σοβαρότητα από ό,τι στο παρελθόν. Η έκθεσή τους καταγγέλλει κατηγορηματικά την επιλογή που έγινε τα τελευταία χρόνια να μειώνονται φόροι και εισφορές κοινωνικής ασφάλισης -με κόστος άνω των 60 δισ. ευρώ από το 2018- χωρίς αντίστοιχη εξοικονόμηση δαπανών. Επιπλέον, τo Ελεγκτικό συνέδριο εκφράζει την λύπη του που η Γαλλία δεν έχει λάβει κανένα διαρθρωτικό οικονομικό μέτρο -ιδίως το 2023, όταν για πρώτη φορά από την εμφάνιση του Covid και στη συνέχεια την ενεργειακή και πληθωριστική κρίση, κανένα εξωτερικό σοκ δεν ήρθε να διαταράξει την οικονομία. Μία εξέλιξη πολύ σοβαρή, καθώς η Γαλλία είναι η τρίτη πιο υπερχρεωμένη χώρα (μετά την Ελλάδα και την Ιταλία) και έχει το δεύτερο υψηλότερο έλλειμμα (μετά την Ιταλία) στην ευρωζώνη. Επιπλέον, οι προσπάθειές της για μείωση του δημοσίου χρέους είναι μικρότερες σε σχέση με αυτές των γειτόνων της: το 2023, το γαλλικό δημόσιο χρέος ανήρχετο στα 3,100 δισεκατομμύρια ευρώ, ή στο 110% του ΑΕΠ. Δηλαδή 15,2 μονάδες πάνω από το επίπεδο πριν από την κρίση του κορονοϊού, σε σύγκριση με 3,7 μονάδες στη Γερμανία, 5,9 στην Ισπανία ή 4,7 στην Ιταλία. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή τις επόμενες ημέρες πρέπει να προτείνει,την έναρξη διαδικασίας υπερβολικού ελλείμματος κατά της Γαλλίας (καθώς και κατά της Ιταλίας, του Βελγίου, της Ουγγαρίας, της Πολωνίας, της Σλοβακίας και της Μάλτας). Κατά συνέπεια, η επόμενη γαλλική κυβέρνηση θα πρέπει να πείσει τις Βρυξέλλες για την αποφασιστικότητά της να επανορθώσει τα δημόσια οικονομικά της. Ωστόσο, και όσον αφορά τους μελλοντικούς στόχους, η Γαλλία είναι λιγότερο φιλόδοξη από τους εταίρους της-η Γαλλία είναι η μόνη χώρα που δεν προβλέπει μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος κάτω από το 3% του Α.Ε.Π. έως το 2026. H σύγκριση δε με τις χώρες της βόρειας Ευρώπης είναι ενδεικτική. Αρκετές έχουν ήδη επίπεδα ελλείμματος κάτω του 3% και χρέος κάτω του 80% του Α.Ε.Π (Γερμανία, χώρες της Βαλτικής, Αυστρία και Φινλανδία). Στο άλλο άκρο του φάσματος, η Πορτογαλία, που μέχρι πρόσφατα θεωρείται αδύναμος κρίκος, εμφανίζει δημοσιονομικό πλεόνασμα. Κατά το Ελεγκτικό Συνέδριο, η τάση αυτή απόκλισης στη ζώνη του ευρώ, εάν συνεχιστεί, κινδυνεύει να τροφοδοτήσει τη δυσπιστία μεταξύ των μελών του, καθώς και να υπονομεύσει την πρόοδο του ευρωπαϊκού οικοδομήματος. |
 |
 |
 |
 |
 |
 |